આ મા-દીકરાની જોડીને સલામ, લોકડાઉનમાં દરરોજ 100 લોકોને મફતમાં ખવડાવે, એક સમયે પોતાને હતાં ખાવાના ફાંફાં

1998માં કાર અકસ્માતમાં જ્યારે પિતાને ગુમાવ્યા ત્યારે હર્ષ ફક્ત પાંચ વર્ષનો હતો, પરંતુ તેણે તેની માતાને એકલા હાથે પાલન પોષણ કરવા મજબૂર નહોતા કર્યા. હર્ષે કહ્યું કે તેની માતા તેને ઘણી વાર કહેતી કે તે તેના માટે શ્રેષ્ઠ શિક્ષણની ખાતરી આપશેશે. હર્ષે હ્યુમન ઓફ બોમ્બેને કહ્યું, “હર્ષના પાલન પોષણ માટે તેણે ઘરે ટિફિન સેવા શરૂ કરી. હર્ષે કહ્યું કે પહેલો ઓર્ડર નજીકની મહિલાનો આવ્યો, મારી માતાની પહેલી આવક 35 રૂપિયા હતી. ધીરે ધીરે ધંધો વધતો ગયો. તે તેની માતા દ્વારા બનાવેલું ખાવાનું ઘરે ઘરે મોકલતો હતો. “પપ્પાનું 1998માં કાર અકસ્માતમાં મૃત્યુ થયું હતું. અમારી પાસે પૈસા નહોતા, પણ માતાને વિશ્વાસ હતો કે તે મને એકલા જ ઉછેરી લેશે.

માતા હર્ષને આંતરરાષ્ટ્રીય શાળામાં મોકલવા માંગતી હતી, પરંતુ તેની પાસે ફી માટે પૈસા નહોતા. પરંતુ જ્યારે તેની માતાએ તેને પરિસ્થિતિ જણાવી ત્યારે શાળાના ડિરેક્ટરએ હર્ષની ફી માફ કરી દીધી. પ્રથમ ટિફિન વેચ્યાના પાંચ વર્ષ પછી, એક ગ્રાહકે બંનેને વ્યવસાયને વિસ્તૃત કરવા સૂચન કર્યું. આમાંથી ‘હર્ષ થાળી અને પરાઠે’ નો જન્મ થયો.

ગ્રાહકે તેમને સ્થાન ભાડે લેવામાં પણ મદદ કરી અને જમાના રૂપમાં 70,000 ભાડું પણ ચૂકવ્યું. હર્ષે તેની ધોરણ 10ની પરીક્ષામાં 93 ટકા મેળવ્યા હતા. તેણે કહ્યું કે તેની માતા ઇચ્છે છે કે તે સ્નાતક થયા પછી કોર્પોરેટ નોકરી કરે, પરંતુ તેના નસીબમાં કંઈક બીજું હતું. તેમણે કહ્યું, “નાનાનું નિધન થયું અને માતાને થોડા સમય માટે પાછા ગુજરાત જવું પડ્યું. તેથી મેં આ ધંધો સંભાળી લીધો અને તેનું ઓનલાઇન વિસ્તરણ કર્યું.” “તે પછી, અમારો ધંધો ત્રણ ગણો વધ્યો.

2016માં હર્ષ તેની સ્કૂલના ડિરેક્ટર અને તેના રોકાણકાર પાસે ગયો અને પૈસા પાછા આપવાની ઓફર કરી. “પરંતુ બંનેએ ના પાડી. અમે તમને મદદ કરી. બદલામાં તમારે અન્યની મદદ કરવી જોઈએ”, તેણે કહ્યું, અને તેણે મને ગળે લગાવી દીધો. ગયા વર્ષે કોરોનાવાયરસ વચ્ચેના લોકડાઉન દરમિયાન હર્ષે કહ્યું, એક ગ્રાહકે તેને બોલાવ્યો અને કહ્યું કે તે 100 ગરીબ લોકોને ખવડાવવા માંગે છે. શરૂઆતમાં હર્ષને તેની સલામતીની ચિંતા હતી, પરંતુ તે પછી તેને તેના ડિરેક્ટર અને રોકાણકારના શબ્દો યાદ આવ્યા – “આપણે અન્યની મદદ કરવાની જરૂર છે.”

આ પછી મમ્મી અને મેં 100 બોક્સ તૈયાર કર્યા અને તે ગરીબોમાં મફત વિતરિત કર્યા. તે દિવસે સાંજે મેં સોશિયલ મીડિયા પર એક પોસ્ટ મૂકી હતી કે અમે ઓર્ડર લઈ રહ્યા છીએ. તેમણે કહ્યું કે ટૂંક સમયમાં જ બધાએ પૈસા આપવાનું શરૂ કર્યું. માતા અને મેં દરરોજ 100-150 લોકોને ખવડાવ્યું. આ વર્ષે જ્યારે COVID-19 ની બીજી લહેર ભારત આવી ત્યારે હર્ષ અને તેની માતાએ ફરી એક વખત ગરીબોની મદદ કરવાનું શરૂ કર્યું. માત્ર બે દિવસમાં તેમને દાનમાં 1.5 લાખ મળ્યા.

તેમણે કહ્યું કે, “અમે અત્યાર સુધીમાં 22,000 થી વધુ ભોજન, 55,000 રોટલી અને 6,000 ઘરેલું મીઠાઈઓનું વિતરણ કરી શક્યા છે.” એક વાર જ્યારે અમે વૃદ્ધાશ્રમમાં ભોજન વહેંચતા હતા ત્યારે એક કાકાએ મારા માથા પર હાથ મૂક્યો અને કહ્યું, “આશીર્વાદ.” જ્યારે લોકો તેને પૂછે છે કે તેઓ કેમ અજાણ્યાઓ માટે પોતાનું જીવન જોખમમાં મૂકતા હોય છે, ત્યારે હર્ષે કહ્યું હતું કે તે તે સમય વિશે વિચારતો હતો જ્યારે અજાણ્યાઓએ તેને અને તેની માતાને આજે જ્યાં છે ત્યાં મદદ કરી હતી. “